Nowe Życie 9

Rozdział 9

Basen... Gabryś był jak najbardziej za tym żeby odwiedzić dzisiaj to miejsce. Angelo nie, ale nie dał tego po sobie poznać żeby nikomu nie zrobić przykrości. Nie umiał pływać a Mick zawsze mówił że facet nie jest nic wart gdy czegoś nie umie czy się boi.
- Kamio? - to była szybka decyzja. Co z tego że nie potrafi? Nauczy się. Tylko żeby Gabryś nie słyszał bo to będzie kompromitacją. Dlatego też cicho na ucho przyznał się mężczyźnie że nie umie pływać i zapytał czy Kamio go nauczy.

 

Zadowolony demon skinął głową ,spojrzał na Angelo, czuł, że coś go gnębi, w końcu był demonem.
- Tak kochanie? - uśmiechnął się i wziął go na ręce niosąc  do sypialni, musiał się w końcu kompletnie ubrać czyli koszulkę wiec mogli na spokojnie w sypialni porozmawiać. Posadził go na łóżku i kucnął przed nim.
- O co chodzi malutki?

Chłopak natychmiast położył się w dziwnej pozycji do góry nogami tak dla zabawy.
- Nie umiem pływać. - powiedział wprost. Dzieci mają już to do siebie że nigdy nie kręcą tylko zawsze mówią co im na sercu leży.
- Nigdy nie byłem na basenie. Nauczysz mnie pływać? Gabryś pewnie potrafi a nie chce być gorszy od niego. I załóż tą w kratkę, ta koszulka mi się nie podoba - wtrącił patrząc jak Kamio się przebiera.

 

Kamio zaśmiał się cicho.
- Skoro tak mówisz - puścił mu oczko i założył koszule w kratkę.
- No cóż powiem ci że Gabryś nie umie pływać ale lubi pluskać sie w wodzie, ale mogę cie nauczyć , oczywiście, obiecuje że będziemy się świetnie bawić - demon uśmiechnął się i usiadł na skraju łózka przyglądając mu się.
- Jesteś przeuroczy - potargał mu włoski.

Wywrócił oczami słysząc ten niby komplement.
- Nie lubię gdy tak mówisz. Zapamiętaj to sobie. Nigdy nie wiem co mam o tym myśleć... -
w końcu i on się przebrał. Pół godziny później wszyscy byli już gotowi do wyjścia.
- Kamio a kupimy nowe ręczniki takie na basen i koło dmuchane i google? No proszę proszę i rurkę do oddychania pod woda! I dmuchanego krokodyla! I piłkę też -
  Gabryś wyliczał wszystko po kolei aż Coraline zamknęła go jabłkiem, drugie dostał Angelo.
- Nic mu nie kupuj Kamio. To co, jedziemy? - powiedziała kobieta.

Demon rozbawiony wszedł do kuchni razem z chłopcem a słysząc wyliczankę Gabrysia zaśmiał się.
- Oj mamo wiesz że nie umiem mu odmówić w końcu to mój chrześniak - puścił jej oczko.
W końcu gdy odwieźli mamę do spa pojechali na basen, oczywiście kupił im stroje kąpielowe i kółka do pływania  i rękawki, bo przecież jego chłopcy nie umieją pływać . W końcu weszli na hale.
- To co wchodzimy do wody ?- demon uśmiechnął się ciepło.

To był bardziej wodny park rozrywki niż zwykły basen, pełno tu było atrakcji i Gabryś chciał wszystkiego próbować a Angelo wolał się uczyć pływać jednak poszedł za kolegą na zjeżdżalnie. Nauka może poczekać. Najpierw zaliczyli tą mniejszą dla dzieci, potem oboje założyli te rękawki i prosili żeby Kamio zabrał ich na dużą zjeżdżalnie.

 

Demon widząc jak się bawią uśmiechnął się. Wziął ich poklei na większą zjeżdżalnie ale nie pozwolił im samym zjechać, jeden zjechał z ratownikiem, a drugi z nim.
- Dobrze, a teraz Gabryś pobawisz się tutaj koło nas dobrze? - Kamio uśmiechnął się.
- A ty malutki, - chwycił jego rączkę.
- Będziesz miał pierwszą lekcję pływania,, - po chwili demon położył go na plecach na wodzie, oczywiście cały czas go trzymał pod plecami.
- Tylko nie szamocz się kochanie, nie bój się ,trzymam cie - powiedział i uśmiechnął się pokrzepiająco.

Chłopiec był szczęśliwy, te zjeżdżalnie były wspaniałe a gdy rozpocząć miał lekcje pływania,mocno przytulił się do mężczyzny,
- Dziękuję! Jesteś taki kochany - położył się na wodzie i rozłożył ręce i nogi. Nie bal się. Wiedział że w razie czego Kamio go złapie. Zamknął oczy i leżał tak na wodzie spokojnie . To było nawet całkiem przyjemne.

 

Mężczyzna uśmiechnął się delikatnie.
- Malutki, to ty jesteś kochany - spogląda na niego z delikatnym uśmiechem, oczywiście obserwując także Gabriela.
- Teraz cie puszcze, nie panikuj kochanie, nie zatopisz się, woda cie utrzyma. Uwaga,
- demon zaczął powoli zabierać ręce ale był w pogotowiu jakby co by złapać chłopca.

Angelo zamknął teraz mocno oczy ze strachu czując jak Kamio zabiera ręce i jak on sam idzie pod wodę i już miał szybko wstać gdy nagle poczuł tą siłę wyporu i faktycznie woda go utrzymała. Unosił się na wodzie.

- Kamio! Kamio patrz ja pływam! 

Kamio uśmiechnął się ciepło i delikatnie dotknął placem jego noska.
- Widzę kochanie, wspaniale ci idzie - skinął głową z delikatnym uśmiechem.
- A teraz, zacznij poruszać delikatnie nóżkami,,, widzisz? O tak,,,, świetnie - uśmiechnął się.
- Dobrze z teraz, zacznij machać powoli, delikatnie rączkami,, - pokazał mu jak.
Po chwili widząc jak ten się zatapia zaśmiał się i wziął go na ręce.
- Kochanie, jak machasz raczkami, nie możesz opuszczać pupci,, musisz leżeć prosto - potargał mu włoski.
- Próbujemy jeszcze raz? Czy idziesz do Gabriela na zjeżdżalnie ?- uśmiechnął się delikatnie i cmoknął go w nosek.

Nie ma mowy że odpuści teraz kiedy tak dobrze mu szło. Próbował znów i prosił Kamio żeby mu nie pomagał. Szło mu całkiem dobrze aż w końcu się zmęczył.
- Nie umiem tak długo trzymać pupy w górze - poskarżył się chłopiec i założył rękawki tak na wszelki wypadek. Teraz dołączył do Gabrysia i bawili się w basenie dla dzieci. 

W końcu jednak dzieci się zmęczyły i czas już było opuścić wodę. Gabryś był głodny. Angelo właściwie też ale nic nie mówił.

 

Kamio zadowolony z postępów chłopca pochwalił go i powiedział, że zasługuje na nagrodę, dlatego chłopiec gdy wyszli z basenu mógł wybrać kawiarnie do jakiej się wybiorą.
- Mamy jeszcze trochę czasu zanim ciocia wyjdzie ze Spa,, to jak malutki? - przykucnął przy chłopcu.
- Gdzie idziemy? -trzymał obydwu chłopców za rękę nie przestając się uśmiechać.
- Chyba że wolicie iść do restauracji na coś ciepłego ? Co maluszki?

- Ja... Ja... - Angelo spuścił głowę i przytulił się do boku Kamio.
- Ja wolałbym coś ciepłego. Jakieś mięsko i sałatkę tak na zdrowo. - powiedział cicho mając nadzieję że nie powiedział nic złego. Gabryś też chciał iść na jakieś mięsko i sałatkę więc mały odetchnął z ulgą.
- Ale to troszkę drogo wyjdzie prawda?  - powiedział cichutko i nieśmiało, nieco speszony.

- Kochanie - szepnął demon i kucnął przed nim, chwycił delikatnie jego twarzyczkę w dłonie tak by chłopiec na niego spojrzał.
- Malutki, nie wstydź się mówić otwarcie czego chcesz, nie musisz się bać, że powiesz coś nie tak, - pogłaskał go delikatnie po policzku.
- To że ty powiedziałeś ze chcesz coś ciepłego a ja na przykład bym powiedział, że wole jakieś ciastko, nie znaczy że powiedziałeś coś nie tak. Wtedy znajdujemy takie miejsce gdzie można zjeść to i to, ale skoro teraz akurat mamy ochotę na coś ciepłego to chodźmy, a co do ceny. Nie, wcale nie,,,, nie bój sie kochanie, stać mnie na to, a poza tym jestescie moimi dwoma skarbami, dostaniecie wszystko co najlepsze - wstał i wziął ich za ręce. Po chwili siedzieli w przytulnej restauracji z kanapami zamiast krzeseł.

Chłopiec słuchał go uważnie i nie odpowiedział tylko grzecznie poszedł z nim do restauracji i zajął miejsce na jego kolanie bo drugie okupował właśnie Gabryś. Gdy dostali zamówienie chłopak jadł w milczeniu jakby myślami był gdzieś daleko stąd. Miał dziwne wrażenie że o czymś zapomniał. O czymś ważnym a obecność mężczyzny sprawiała, że coś zaczynało mu powoli świtać.

 

Kamio przyglądał się obydwu chłopcom, cieszył się, że się dogadują, jutro mieli wracać a raczej się przeprowadzić z powrotem do domu. No cóż, myślał nad tym by zamieszkać z chłopcem w rezydencji, bo będąc cały czas przy rodzinie może za szybko sobie wszystko przypomnieć a Kamio był demonem, umiał sobie z tym poradzić, mógł wnikać w myśli chłopca.
Gdy zjedli chłopcy mogli wybrać sobie jeszcze coś słodkiego do domu, po czym pojechali po ciocie do Spa.